Նասրեդինը աղմուկից արթնացավ գիշերվա կեսին նա տեսավ այգում մի սպիտակ բան, որը կարծես մոտենում էր դեպի տուն։ << Դա գող է >>,-ասաց Նասրեդինը, և վերցրեց հրացանը ու կրակեց նրա վրա և գնաց քնելու քանի որ վախեցած էր։ Հաջորդ առավոտ Նասրեդինը դուրս ելավ,սպիտակ վերնաշապիկներ էր կախված պարտեզում հագուստի գծի վրա։ Նրա կինը լվացել էր և կախել չորանալու։ Այժմ այն ունեցել է հրազենի գնդակի փոսեր։ << Ես եղել եմ բախտավոր, որովհետև եթե ես կրեի այս վերնաշապիկը փամփուշտը ինձ կսպաներ>>։ Եվ նա կանչեց հարևաններին և խնդրեց նրանց շնորհակալություն հայտնել Աստծուց նրան փրկելւ համար։
Նանե Այնթաբյան 